Bij de bestrijding van de coronacrisis vormen risico- en garantieregelingen een belangrijk onderdeel van de noodpakketten. Deze regelingen kunnen een efficiënt instrument zijn om (tijdelijk verhoogde) risico’s uit de markt weg te nemen. Zo kunnen in deze crisis bijvoorbeeld faillissementen worden vermeden. Bij garanties staat de overheid garant voor bepaalde (internationale) financiële verplichtingen, en neemt het de verplichting over als de partij waaraan de garantie is verleend deze niet langer kan nakomen.
Met een relatief beperkt budgettair beslag is het mogelijk gebleken om een fikse ondersteuning te bieden aan de nationale en internationale economie. Wel is het uitstaand risico hierdoor sterk toegenomen. In totaal is het garantieplafond met bijna 65 miljard euro verhoogd om de economie door de corona-crisis te helpen. De 65 miljard euro aan garanties zijn een uitstaand risico met mogelijke gevolgen voor de begroting, voor zowel 2020 als 2021. De uiteindelijke uitputting van de garanties en de kosten voor de begroting hangen onder andere af van de toekomstige economische ontwikkeling.
Bron: Najaarsnota 2020.
Bron: Najaarsnota 2020.